абло́жны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абло́жны абло́жная абло́жнае абло́жныя
Р. абло́жнага абло́жнай
абло́жнае		 абло́жнага абло́жных
Д. абло́жнаму абло́жнай абло́жнаму абло́жным
В. абло́жны (неадуш.)
абло́жнага (адуш.)		 абло́жную абло́жнае абло́жныя (неадуш.)
абло́жных (адуш.)
Т. абло́жным абло́жнай
абло́жнаю		 абло́жным абло́жнымі
М. абло́жным абло́жнай абло́жным абло́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абло́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абло́жны абло́жная абло́жнае абло́жныя
Р. абло́жнага абло́жнай
абло́жнае		 абло́жнага абло́жных
Д. абло́жнаму абло́жнай абло́жнаму абло́жным
В. абло́жны (неадуш.)
абло́жнага (адуш.)		 абло́жную абло́жнае абло́жныя (неадуш.)
абло́жных (адуш.)
Т. абло́жным абло́жнай
абло́жнаю		 абло́жным абло́жнымі
М. абло́жным абло́жнай абло́жным абло́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абло́жны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да аблогі (у 1 знач.). Цалінныя і абложныя землі.

2. Заложны, абкладны. Абложныя дажджы. Абложная хмара. □ Гэта была не Кароткая летняя навальніца, а працяглы абложны дождж. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абло́га, -і, ДМ -ло́зе, мн. -і, -ло́г, ж.

1. Даўно не аранае поле, пакрытае травою, дзірваном.

Узараць аблогу.

2. Акружэнне войскамі ўмацаванага пункта з мэтай яго захопу.

Зняць аблогу.

3. Акружэнне лесу з мэтай правядзення аблавы на звера.

А. мядзведзя.

|| прым. абло́гавы, -ая, -ае і абло́жны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Абложныя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прытрыма́ць сов.

1. (поддерживая, не дать упасть) придержа́ть;

2. (приостановить, замедлить движение) придержа́ть, попридержа́ть, приудержа́ть;

п. ко́ней — придержа́ть (попридержа́ть, приудержа́ть) лошаде́й;

3. (приостановить, отсрочить что-л.) задержа́ть;

абло́жныя дажджы́ ~ма́лі жніво́ — обложны́е дожди́ задержа́ли жа́тву;

4. (приберечь, не пустить в оборот) придержа́ть, попридержа́ть;

п. я́блыкі да вясны́ — придержа́ть (попридержа́ть) я́блоки к весне́;

◊ п. язы́к — придержа́ть язы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)