аблаташы́ць, -ташу́, -то́шыш, -то́шыш; -то́шаны; зак., што (разм.).

Хаатычна абабраць, абарваць плады з дрэў, дапускаючы глум.

А. яблыкі.

А. сад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аблаташы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аблаташу́ аблато́шым
2-я ас. аблато́шыш аблато́шыце
3-я ас. аблато́шыць аблато́шаць
Прошлы час
м. аблаташы́ў аблаташы́лі
ж. аблаташы́ла
н. аблаташы́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час аблаташы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аблаташы́ць сов. (беспорядочно оборвать, сорвать плоды, ягоды и т.п.) обобра́ть;

а. сад — обобра́ть сад;

а. я́блыкі — обобра́ть я́блоки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблаташы́ць, ‑ташу, ‑тошыш, ‑тошыць; зак., што.

Разм. Абабраць, абарваць (садавіну, агародніну), дапускаючы свавольства, глум. Аблаташыць сад. Аблаташыць яблыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Аблато́шыць ’спустошыць, знішчыць’ (Сцяшк. МГ), аблаташыць ’абламаць, аббіць, абарваць (садавіну)’ (Бяльк., КТС), ’абкрасці, павыбіраўшы або пазрываўшы (у садзе, агародзе і інш.)’ (Юрч. Сін.), аблатышыць ’абарваць’ (Арх. ГУ) да латошыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)