абла́таць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абла́таю абла́таем
2-я ас. абла́таеш абла́таеце
3-я ас. абла́тае абла́таюць
Прошлы час
м. абла́таў абла́талі
ж. абла́тала
н. абла́тала
Загадны лад
2-я ас. абла́тай абла́тайце
Дзеепрыслоўе
прош. час абла́таўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абла́таць сов., разг. облата́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абла́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм.

1. Наладзіць адзенне, накладваючы латкі. Аблатаць спяцоўку.

2. Забяспечыць наладай адзення ўсіх або многіх. Аблатаць сям’ю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абла́таны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад аблатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абла́піць I сов., разг. обла́пить

абла́піць II сов., обл., см. абла́таць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)