абкітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што.

Замазаць кітам шчыліны, пазы.

А. вокны.

|| незак. абкіто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абкіто́ўванне, -я, н. і абкіто́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абкітава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абкіту́ю абкіту́ем
2-я ас. абкіту́еш абкіту́еце
3-я ас. абкіту́е абкіту́юць
Прошлы час
м. абкітава́ў абкітава́лі
ж. абкітава́ла
н. абкітава́ла
Загадны лад
2-я ас. абкіту́й абкіту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абкітава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абкітава́ць сов. (заделать замазкой) зама́зать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абкітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Замазаць шчыліны, пазы кітам. Абкітаваць вокны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкітава́ны зама́занный; см. абкітава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абкіто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абкітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкітава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абкітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкіто́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкітоўваць — абкітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкіто́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкітоўваць — абкітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)