абку́сваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абку́сваю абку́сваем
2-я ас. абку́сваеш абку́сваеце
3-я ас. абку́свае абку́сваюць
Прошлы час
м. абку́сваў абку́свалі
ж. абку́свала
н. абку́свала
Загадны лад
2-я ас. абку́свай абку́свайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абку́сваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абку́сваць несов. обку́сывать; (покрывать укусами — ещё) иску́сывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абку́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абкусаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкуса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -ку́саны і -куса́ны; зак., каго-што.

Кусаючы, аб’есці, абгрызці.

А. яблык з усіх бакоў.

А. пазногці.

|| незак. абку́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абку́сванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обку́сывать несов. абку́сваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абку́свацца, ‑аецца; незак.

Зал. да абкусваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абку́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкусваць — абкусаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абку́свацца несов., страд. обку́сываться; иску́сываться; см. абку́сваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)