абкра́дзены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абкра́дзены |
абкра́дзеная |
абкра́дзенае |
абкра́дзеныя |
| Р. |
абкра́дзенага |
абкра́дзенай абкра́дзенае |
абкра́дзенага |
абкра́дзеных |
| Д. |
абкра́дзенаму |
абкра́дзенай |
абкра́дзенаму |
абкра́дзеным |
| В. |
абкра́дзены (неадуш.) абкра́дзенага (адуш.) |
абкра́дзеную |
абкра́дзенае |
абкра́дзеныя (неадуш.) абкра́дзеных (адуш.) |
| Т. |
абкра́дзеным |
абкра́дзенай абкра́дзенаю |
абкра́дзеным |
абкра́дзенымі |
| М. |
абкра́дзеным |
абкра́дзенай |
абкра́дзеным |
абкра́дзеных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абкра́дзены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абкра́дзены |
абкра́дзеная |
абкра́дзенае |
абкра́дзеныя |
| Р. |
абкра́дзенага |
абкра́дзенай абкра́дзенае |
абкра́дзенага |
абкра́дзеных |
| Д. |
абкра́дзенаму |
абкра́дзенай |
абкра́дзенаму |
абкра́дзеным |
| В. |
абкра́дзены (неадуш.) абкра́дзенага (адуш.) |
абкра́дзеную |
абкра́дзенае |
абкра́дзеныя (неадуш.) абкра́дзеных (адуш.) |
| Т. |
абкра́дзеным |
абкра́дзенай абкра́дзенаю |
абкра́дзеным |
абкра́дзенымі |
| М. |
абкра́дзеным |
абкра́дзенай |
абкра́дзеным |
абкра́дзеных |
Кароткая форма: абкра́дзена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абкра́дзены, см. абакра́дзены
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абкра́дзены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад абкрасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
обкра́денный абкра́дзены.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обворо́ванный абакра́дзены, абкра́дзены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абакра́сці, -кра́ду, -кра́дзеш, -кра́дзе; абакра́дзены і абкра́сці, -кра́ду, -кра́дзеш, -кра́дзе; абкра́дзены; зак., каго-што.
Тайна (без дазволу) забраць чужое, зрабіць пакражу.
А. краму.
|| незак. абкрада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і абкра́дваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. абкрада́нне, -я, н. і абкра́дванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)