абко́ўзваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абко́ўзваю абко́ўзваем
2-я ас. абко́ўзваеш абко́ўзваеце
3-я ас. абко́ўзвае абко́ўзваюць
Прошлы час
м. абко́ўзваў абко́ўзвалі
ж. абко́ўзвала
н. абко́ўзвала
Дзеепрыслоўе
цяп. час абко́ўзваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абко́ўзваць несов.

1. обка́тывать; см. абко́ўзаць 1;

2. обмина́ть, мять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абко́ўзваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абкоўзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абко́ўзаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

Коўзаючыся, зрабіць пэўнае месца слізкім, прыгодным для катання.

|| незак. абко́ўзваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)