абко́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абко́раны |
абко́раная |
абко́ранае |
абко́раныя |
| Р. |
абко́ранага |
абко́ранай абко́ранае |
абко́ранага |
абко́раных |
| Д. |
абко́ранаму |
абко́ранай |
абко́ранаму |
абко́раным |
| В. |
абко́раны (неадуш.) абко́ранага (адуш.) |
абко́раную |
абко́ранае |
абко́раныя (неадуш.) абко́раных (адуш.) |
| Т. |
абко́раным |
абко́ранай абко́ранаю |
абко́раным |
абко́ранымі |
| М. |
абко́раным |
абко́ранай |
абко́раным |
абко́раных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абко́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абко́раны |
абко́раная |
абко́ранае |
абко́раныя |
| Р. |
абко́ранага |
абко́ранай абко́ранае |
абко́ранага |
абко́раных |
| Д. |
абко́ранаму |
абко́ранай |
абко́ранаму |
абко́раным |
| В. |
абко́раны (неадуш.) абко́ранага (адуш.) |
абко́раную |
абко́ранае |
абко́раныя (неадуш.) абко́раных (адуш.) |
| Т. |
абко́раным |
абко́ранай абко́ранаю |
абко́раным |
абко́ранымі |
| М. |
абко́раным |
абко́ранай |
абко́раным |
абко́раных |
Кароткая форма: абко́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абко́раны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад абкарыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)