Verbum

анлайнавы слоўнік

абка́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абка́чванне ср. валя́ние; см. абка́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абка́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкачваць — абкачаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што, у чым.

Пераварочваючы з боку на бок, пакрыць чым-н. (сыпкім, вязкім)

А. рыбу ў муцэ.

|| незак. абка́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абка́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обка́тывание

1. ука́чванне, -ння ср., абка́чванне, -ння ср., абле́пліванне, -ння ср., абсыпа́нне, -ння ср.;

2. уе́зджванне, -ння ср.;

3. аб’е́зджванне, -ння ср.; см. обка́тывать^{I 1—3}.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обка́тка^I ж.

1. ука́чванне, -ння ср., абка́чванне, -ння ср., абле́пліванне, -ння ср., абсыпа́нне, -ння ср.;

2. раўнава́нне, -ння ср., уе́зджванне, -ння ср.; абабіва́нне, -ння ср.;

3. аб’е́зджванне, -ння ср.; см. обка́тывать^{I 1—3};

4. (поезд, идущий пробным рейсом) абка́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)