абка́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па абкатцы.

|| ж. абка́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абка́тчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абка́тчык абка́тчыкі
Р. абка́тчыка абка́тчыкаў
Д. абка́тчыку абка́тчыкам
В. абка́тчыка абка́тчыкаў
Т. абка́тчыкам абка́тчыкамі
М. абка́тчыку абка́тчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абка́тчык м., спец. обка́тчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абка́тчык, ‑а, м.

Спецыяліст па абкатцы. Абкатчык дае канчатковае заключэнне аб прыгоднасці машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обка́тчик абка́тчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абка́тчыца, ‑ы, ж.

Жан. да абкатчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)