абзеляні́ць, -зеляню́, -зяле́ніш, -зяле́ніць; -зяле́нены; зак., што.

Пасадзіць дрэвы, кусты там, дзе няма расліннасці.

А. вуліцы горада.

|| незак. абзеляня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. абзеляне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абзеляні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абзеляню́ абзяле́нім
2-я ас. абзяле́ніш абзяле́ніце
3-я ас. абзяле́ніць абзяле́няць
Прошлы час
м. абзеляні́ў абзеляні́лі
ж. абзеляні́ла
н. абзеляні́ла
Загадны лад
2-я ас. абзеляні́ абзеляні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абзеляні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абзеляні́ць сов. (запачкать чем-л. зелёным) вы́зеленить;

~ні́ў кашу́лю — вы́зеленил руба́шку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абзеляні́ць, ‑ню́, ‑ні́ш, ‑ні́ць; ‑ні́м, ‑ніце́; зак., што.

Насадзіць многа кустоў, дрэў, пакрыць расліннасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)