абжына́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абжына́ю абжына́ем
2-я ас. абжына́еш абжына́еце
3-я ас. абжына́е абжына́юць
Прошлы час
м. абжына́ў абжына́лі
ж. абжына́ла
н. абжына́ла
Загадны лад
2-я ас. абжына́й абжына́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абжына́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абжына́ць несов. обжина́ть; см. абжа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абжына́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абжаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абжа́ць, абажну́, абажне́ш, абажне́; абажнём, абажняце́, абажну́ць; абажні́; абжа́ты; зак., што.

Зжаць што-н. вакол чаго-н.

А. траву вакол дрэва.

|| незак. абжына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абжы́н, -у, м. і абжына́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обжина́ть несов. абжына́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абжына́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да абжынаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)