абжу́льваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абжу́льваю абжу́льваем
2-я ас. абжу́льваеш абжу́льваеце
3-я ас. абжу́львае абжу́льваюць
Прошлы час
м. абжу́льваў абжу́львалі
ж. абжу́львала
н. абжу́львала
Загадны лад
2-я ас. абжу́львай абжу́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абжу́льваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абжу́льваць несов., прост. обжу́ливать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абжу́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абжуліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абжу́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго-што (разм.).

Ашукаць, абдурыць у карыслівых мэтах.

|| незак. абжу́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обжу́ливать несов., прост. абжу́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)