абе́льваць гл. абяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абе́льваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абе́льваю абе́льваем
2-я ас. абе́льваеш абе́льваеце
3-я ас. абе́львае абе́льваюць
Прошлы час
м. абе́льваў абе́львалі
ж. абе́львала
н. абе́львала
Загадны лад
2-я ас. абе́львай абе́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абе́льваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абе́льваць несов.

1. бели́ть;

2. разг. свежева́ть;

3. разг. очища́ть от коры́;

1-3 см. абялі́ць 1-3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абе́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абялі́ць, абялю́, абе́ліш, абе́ліць; абе́лены; зак., каго-што.

1. Зрабіць белым.

А. дрэвыў садзе.

2. Зняць скуру з забітай жывёліны (разм.).

А. барана.

3. Зняць кару з дрэва.

А. ліпу.

4. перан. Апраўдаць каго-н., зняць падазрэнне з каго-н.

Цяжка а. таго, хто сам сябе ачарніў.

|| незак. абе́льваць, -аю, -аеш, -ае і абяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е (да 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абе́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абельваць — абяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абе́льванне ср.

1. побе́лка ж.;

2. разг. свежева́ние;

3. разг. очи́стка от коры́;

1-3 см. абе́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)