абе́гаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абе́гаю абе́гаем
2-я ас. абе́гаеш абе́гаеце
3-я ас. абе́гае абе́гаюць
Прошлы час
м. абе́гаў абе́галі
ж. абе́гала
н. абе́гала
Загадны лад
2-я ас. абе́гай абе́гайце
Дзеепрыслоўе
прош. час абе́гаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абе́гаць сов., см. абабе́гаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абе́гаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і абабегаць (у 3, 4 знач.). Абегаў Уладзя ручавіну, І клін, і пасечку, лагчыну. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обе́гать​I сов., разг. абе́гаць, абабе́гаць;

обе́гать всех знако́мых абе́гаць (абабе́гаць) усі́х знаёмых.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обежа́ть сов.

1. (пробежать вокруг, мимо чего-л.) абабе́гчы, абе́гчы;

2. (побывать везде) разг. абабе́гаць, абе́гаць, вы́бегаць;

◊

обежа́ть глаза́ми (взгля́дом) абве́сці вача́мі (што), прабе́гчы вача́мі (па чым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)