абдыма́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абдыма́нне |
абдыма́нні |
| Р. |
абдыма́ння |
абдыма́нняў |
| Д. |
абдыма́нню |
абдыма́нням |
| В. |
абдыма́нне |
абдыма́нні |
| Т. |
абдыма́ннем |
абдыма́ннямі |
| М. |
абдыма́нні |
абдыма́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абдыма́нне ср., см. абніма́нне
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абдыма́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. абдымаць — абняць (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
обнима́ние абніма́нне, -ння ср., абдыма́нне, -ння ср.; см. обнима́ть 1;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
охва́тывание
1. ахо́пліванне, -ння ср., абхо́пліванне, -ння ср.;
2. ахо́пліванне, -ння ср., акружэ́нне, -ння ср., апяра́званне, -ння ср.; абляга́нне, -ння ср.;
3. ахо́пліванне, -ння ср., абклада́нне, -ння ср., абкла́дванне, -ння ср., засціла́нне, -ння ср., аго́ртванне, -ння ср.; абніма́нне, -ння ср., абдыма́нне, -ння ср.; апано́ўванне, -ння ср.; захо́пліванне, -ння ср.;
4. ахо́пліванне, -ння ср., акіда́нне, -ння ср., акі́дванне, -ння ср.;
5. ахо́пліванне, -ння ср.; см. охва́тывать 1—4, 6;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)