абду́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абду́ю абду́ем
2-я ас. абду́еш абду́еце
3-я ас. абду́е абду́юць
Прошлы час
м. абду́ў абду́лі
ж. абду́ла
н. абду́ла
Загадны лад
2-я ас. абду́й абду́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абду́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)