абдо́рванне гл. абдарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абдо́рванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абдо́рванне абдо́рванні
Р. абдо́рвання абдо́рванняў
Д. абдо́рванню абдо́рванням
В. абдо́рванне абдо́рванні
Т. абдо́рваннем абдо́рваннямі
М. абдо́рванні абдо́рваннях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абдары́ць, -дару́, -до́рыш, -до́рыць; -до́раны; зак., каго (што).

Надзяліць усіх (многіх) падарункамі.

А. дзяцей цацкамі.

|| незак. абдо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абдо́рванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ода́ривание

1. абдо́рванне, -ння ср., надзяле́нне, -ння ср.;

2. перен. адо́рванне, -ння ср., надо́рванне, -ння ср., надзяле́нне, -ння ср.; см. одаря́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)