абдзіра́лка

‘машына’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абдзіра́лка абдзіра́лкі
Р. абдзіра́лкі абдзіра́лак
Д. абдзіра́лцы абдзіра́лкам
В. абдзіра́лку абдзіра́лкі
Т. абдзіра́лкай
абдзіра́лкаю		 абдзіра́лкамі
М. абдзіра́лцы абдзіра́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абдзіра́лка ж. (машина) обди́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абдзіра́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Разм. Машына для абдзірання, ачысткі зерня ад абалонкі; шатроўка; крупадзёрка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обди́рка ж.

1. (коры, оболочки, кожи) абдзіра́нне, -ння ср.;

2. (зерна) шатрава́нне, -ння ср., шатро́ўка, -кі ж.;

3. (машина для обдирания) абдзі́рка, -кі ж., абдзіра́лка, -кі ж.;

4. (мельница) шатрава́льня, -ні ж.; крупадзёрка, -кі ж., крупэ́рня, -ні ж.;

5. (мука) обл. шатро́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)