абві́слы, -ая, -ае.

Які абвіс, адцягнуўся ўніз.

А. плашч.

|| наз. абві́сласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абві́слы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абві́слы абві́слая абві́слае абві́слыя
Р. абві́слага абві́слай
абві́слае		 абві́слага абві́слых
Д. абві́сламу абві́слай абві́сламу абві́слым
В. абві́слы (неадуш.)
абві́слага (адуш.)		 абві́слую абві́слае абві́слыя (неадуш.)
абві́слых (адуш.)
Т. абві́слым абві́слай
абві́слаю		 абві́слым абві́слымі
М. абві́слым абві́слай абві́слым абві́слых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абві́слы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абві́слы абві́слая абві́слае абві́слыя
Р. абві́слага абві́слай
абві́слае		 абві́слага абві́слых
Д. абві́сламу абві́слай абві́сламу абві́слым
В. абві́слы (неадуш.)
абві́слага (адуш.)		 абві́слую абві́слае абві́слыя (неадуш.)
абві́слых (адуш.)
Т. абві́слым абві́слай
абві́слаю		 абві́слым абві́слымі
М. абві́слым абві́слай абві́слым абві́слых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абві́слы обви́слый, обви́сший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абві́слы, ‑ая, ‑ае.

Які навіс, апусціўся, звесіўся. Коркія маўчаў і торгаў свой абвіслы пасівелы вус. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зві́слы, -ая, -ае.

Які звіс, апусціўся, абвіслы.

Звіслыя вусы.

Звіслае голле.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обви́слый абві́слы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обви́сший абві́слы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ви́слый абві́слы, зві́слы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адві́слы, -ая, -ае.

Які адвіс, апусціўся, адцягнуўся ўніз; абвіслы.

Адвіслыя кішэні.

Адвіслыя губы.

|| наз. адві́сласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)