абвіва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абвіва́ю абвіва́ем
2-я ас. абвіва́еш абвіва́еце
3-я ас. абвіва́е абвіва́юць
Прошлы час
м. абвіва́ў абвіва́лі
ж. абвіва́ла
н. абвіва́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час абвіва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абвіва́ць несов., в разн. знач. обвива́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абвіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абві́ць, абаўю́, абаўе́ш, абаўе́; абаўём, абаўяце́, абаўю́ць; абві́ў, -віла́, -ло́; -ві́; -ві́ты; зак.

1. што. Абматаць што-н. чым-н. або што-н. вакол чаго-н., апаясаць.

А. провад ізаляцыйнай стужкай.

А. косы вакол галавы.

2. каго-што. Аплесці галінамі (пра расліны).

Хмель абвіў слупы паркана.

3. Ахутаць, абвалачы, ахапіць з усіх бакоў (пра дым, туман і пад.).

4. перан. Авалодаць, ахапіць, паланіць (пра пачуцці, жаданні, перажыванні).

5. Абхапіць, абняць рукамі.

Хлопчык абвіў бацькаву шыю.

|| незак. абвіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абві́ўка, -і, ДМ -ві́ўцы, ж. (да 1 знач.) і абвіва́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

авіва́ць несов., разг., см. абвіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

овива́ть несов. абвіва́ць, авіва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. абвіваць — абвіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увива́ть несов. увіва́ць, укру́чваць; абвіва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абві́ўка, ‑і, ДМ ‑віўцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. абвіваць — абвіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обвива́ть несов.

1. абвіва́ць;

обвива́ть ко́су вокру́г головы́ абвіва́ць касу́ вако́л галавы́;

плющ обвива́ет терра́су плюшч абвіва́е тэра́су;

2. (обнимать, обхватывать) абвіва́ць, абхо́пліваць; см. обви́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)