абвярце́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абвярчу́ся |
абве́рцімся |
| 2-я ас. |
абве́рцішся |
абве́рціцеся |
| 3-я ас. |
абве́рціцца |
абве́рцяцца |
| Прошлы час |
| м. |
абвярце́ўся |
абвярце́ліся |
| ж. |
абвярце́лася |
| н. |
абвярце́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абвярці́ся |
абвярці́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абвярце́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абвярце́цца сов. оберну́ться, заверну́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абвярце́цца, ‑вярчуся, ‑верцішся, ‑верціцца; зак.
Адкруціцца, абгарнуцца чым‑н. Курыла абвярцеўся пянькою, абсмаліўся смалою і пайшоў на тую гару. З нар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
обверте́ться абкруці́цца, мног. паабкру́чвацца, абвярце́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)