абвя́ліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абвя́лю абвя́лім
2-я ас. абвя́ліш абвя́ліце
3-я ас. абвя́ліць абвя́ляць
Прошлы час
м. абвя́ліў абвя́лілі
ж. абвя́ліла
н. абвя́ліла
Загадны лад
2-я ас. абвя́ль абвя́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час абвя́ліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абвя́ліць сов. обвя́лить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвя́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; заг. абвяль; зак., што.

Падсушыць на сонцы або на ветры якія‑н. харчовыя прадукты (мяса, рыбу і пад.) з мэтай іх захавання. Абвяліць рыбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвя́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

Падсушыць на сонцы або на ветры якія-н. харчовыя прадукты (мяса, рыбу і пад.) з мэтай іх захавання.

А. рыбу.

|| незак. абвя́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абвя́льванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обвя́лить сов. абвя́ліць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвя́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абвяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвя́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абвяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвя́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвяльваць — абвяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)