абвя́льваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абвя́льваю абвя́льваем
2-я ас. абвя́льваеш абвя́льваеце
3-я ас. абвя́львае абвя́льваюць
Прошлы час
м. абвя́льваў абвя́львалі
ж. абвя́львала
н. абвя́львала
Загадны лад
2-я ас. абвя́львай абвя́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абвя́льваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абвя́льваць несов. обвя́ливать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвя́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абвяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвя́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

Падсушыць на сонцы або на ветры якія-н. харчовыя прадукты (мяса, рыбу і пад.) з мэтай іх захавання.

А. рыбу.

|| незак. абвя́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абвя́льванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обвя́ливать несов. абвя́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвя́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвяльваць — абвяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвя́львацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абвяліцца.

2. Зал. да абвяльваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)