абвя́зачны, -ая, -ае.

Прызначаны для абвязвання.

А. матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абвя́зачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абвя́зачны абвя́зачная абвя́зачнае абвя́зачныя
Р. абвя́зачнага абвя́зачнай
абвя́зачнае		 абвя́зачнага абвя́зачных
Д. абвя́зачнаму абвя́зачнай абвя́зачнаму абвя́зачным
В. абвя́зачны (неадуш.)
абвя́зачнага (адуш.)		 абвя́зачную абвя́зачнае абвя́зачныя (неадуш.)
абвя́зачных (адуш.)
Т. абвя́зачным абвя́зачнай
абвя́зачнаю		 абвя́зачным абвя́зачнымі
М. абвя́зачным абвя́зачнай абвя́зачным абвя́зачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абвя́зачны обвя́зочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвя́зачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для абвязвання. Абвязачны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обвя́зочный абвя́зачны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)