абвяза́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абвяжу́ся |
абвя́жамся |
| 2-я ас. |
абвя́жашся |
абвя́жацеся |
| 3-я ас. |
абвя́жацца |
абвя́жуцца |
| Прошлы час |
| м. |
абвяза́ўся |
абвяза́ліся |
| ж. |
абвяза́лася |
| н. |
абвяза́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абвяжы́ся |
абвяжы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абвяза́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абвяза́цца сов. обвяза́ться; (завязать, надеть на себя — ещё) повяза́ться;
а. ху́сткай — повяза́ться (обвяза́ться) платко́м;
а. фартухо́м — повяза́ться пере́дником
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абвяза́цца, ‑вяжуся, ‑вяжашся, ‑вяжацца; зак.
Абвязаць сябе чым‑н. Абвязацца вяроўкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абвяза́ць, -вяжу́, -вя́жаш, -вя́жа; -вяжы́; -вя́заны; зак.
1. каго-што. Абгарнуць, абкруціць чым-н., звязаўшы канцы або замацаваўшы вяроўкай і пад.
А. хворую нагу.
А. яблыню на зіму.
2. Звязаць, каб змацаваць што-н.
3. што. Зрабіць надвязку па краях чаго-н.
А. каўнерык каляровай ніткай.
А. ручнік карункамі.
|| незак. абвя́зваць, -аю, -аеш, -ае.
|| звар. абвяза́цца, -вяжу́ся, -вя́жашся, -вя́жацца; -вяжы́ся (да 1 знач.); незак. абвя́звацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. абвя́зка, -і, ДМ -зцы, ж. і абвя́званне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
обвяза́ться абвяза́цца, мног. паабвя́звацца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паабвя́звацца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -аецца; -аемся, -аецеся, -аюцца; зак.
Абвязацца — пра ўсіх, многіх.
Жанчыны паабвязваліся хусткамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паабвя́звацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.
Абвязацца — пра ўсіх, многіх. Дзяўчаты паабвязваліся хусткамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абвя́звацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да абвязацца.
2. Зал. да абвязваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
повяза́ться (передником) падпераза́цца; (обвязаться) абвяза́цца; (платком) разг. завяза́ць ху́стку; см. повя́зываться 1;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ублы́тацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.
1. у што. Заблытацца ў чым-н.
Конь ублытаўся ў пастронкі.
2. чым. Абвязацца, абматацца чым-н.
У. рознымі лахманамі, каб машкара не кусала.
3. перан., у што і без дап. Умяшацца, увязацца ў што-н. (разм., неадабр.).
У. ў чужую справу.
|| незак. ублы́твацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)