абво́д, -у, М -дзе, м.

1. гл. абвесці.

2. Лінія ўмацаванняў вакол чаго-н. (спец.).

Унутраны а.

3. часцей мн. (абво́ды, -аў). Вонкавыя абрысы корпуса судна (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абво́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абво́д абво́ды
Р. абво́ду абво́даў
Д. абво́ду абво́дам
В. абво́д абво́ды
Т. абво́дам абво́дамі
М. абво́дзе абво́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абво́д, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Лінія, паласа, праведзеная вакол чаго‑н.

2. Лінія ўмацаванняў вакол чаго‑н. Абарончы абвод.

3. звычайна мн. (абво́ды, ‑аў). Вонкавыя абрысы корпуса судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)