абве́траць, -аю, -аеш, -ае; зак.

Тое, што і абветрыцца.

Твар абветраў.

Снапы абветралі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абве́траць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абве́траю абве́траем
2-я ас. абве́траеш абве́траеце
3-я ас. абве́трае абве́траюць
Прошлы час
м. абве́траў абве́тралі
ж. абве́трала
н. абве́трала
Дзеепрыслоўе
прош. час абве́траўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абве́траць сов., в разн. знач. обве́треть;

~ралі ру́кі — обве́трели ру́ки;

бялі́зна ~рала — бельё обве́трело

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абве́траць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Тое, што і абветрыцца. [Алесь:] — Гэта я проста абветраў занадта, вось і здалося табе, што я схуднеў. Броўка. Даўно ўжо абветралі дарогі, пашарэла ралля і добра ўрунела жыта. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абве́тралы в разн. знач. обве́тревший; см. абве́траць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абве́трыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абве́тру абве́трым
2-я ас. абве́трыш абве́трыце
3-я ас. абве́трыць абве́траць
Прошлы час
м. абве́трыў абве́трылі
ж. абве́трыла
н. абве́трыла
Дзеепрыслоўе
прош. час абве́трыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

обве́треть сов. абве́траць, абсі́вераць;

лицо́ обве́трело твар абве́траў (абсі́вераў);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)