абве́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абве́с |
абве́сы |
| Р. |
абве́су |
абве́саў |
| Д. |
абве́су |
абве́сам |
| В. |
абве́с |
абве́сы |
| Т. |
абве́сам |
абве́самі |
| М. |
абве́се |
абве́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
абве́с, -су м., спец. обве́с
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обве́сII м., спец. абве́с, -су м.; фіра́нка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)