абве́рчаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абве́рчаны |
абве́рчаная |
абве́рчанае |
абве́рчаныя |
| Р. |
абве́рчанага |
абве́рчанай абве́рчанае |
абве́рчанага |
абве́рчаных |
| Д. |
абве́рчанаму |
абве́рчанай |
абве́рчанаму |
абве́рчаным |
| В. |
абве́рчаны (неадуш.) абве́рчанага (адуш.) |
абве́рчаную |
абве́рчанае |
абве́рчаныя (неадуш.) абве́рчаных (адуш.) |
| Т. |
абве́рчаным |
абве́рчанай абве́рчанаю |
абве́рчаным |
абве́рчанымі |
| М. |
абве́рчаным |
абве́рчанай |
абве́рчаным |
абве́рчаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абве́рчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абве́рчаны |
абве́рчаная |
абве́рчанае |
абве́рчаныя |
| Р. |
абве́рчанага |
абве́рчанай абве́рчанае |
абве́рчанага |
абве́рчаных |
| Д. |
абве́рчанаму |
абве́рчанай |
абве́рчанаму |
абве́рчаным |
| В. |
абве́рчаны (неадуш.) абве́рчанага (адуш.) |
абве́рчаную |
абве́рчанае |
абве́рчаныя (неадуш.) абве́рчаных (адуш.) |
| Т. |
абве́рчаным |
абве́рчанай абве́рчанаю |
абве́рчаным |
абве́рчанымі |
| М. |
абве́рчаным |
абве́рчанай |
абве́рчаным |
абве́рчаных |
Кароткая форма: абве́рчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абве́рчаны обёрнутый, обвёрнутый; завёрнутый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абве́рчаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад абвярцець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)