абве́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абве́йваю абве́йваем
2-я ас. абве́йваеш абве́йваеце
3-я ас. абве́йвае абве́йваюць
Прошлы час
м. абве́йваў абве́йвалі
ж. абве́йвала
н. абве́йвала
Загадны лад
2-я ас. абве́йвай абве́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абве́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абве́йваць несов.

1. с.-х. обве́ивать;

2. см. абвява́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абве́йваць, ‑ае; незак.

Тое, што і абвяваць. Лагодны вецер абвейваў твар. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абве́яць, -ве́ю, -ве́еш, -ве́е; -ве́яў; -ве́й; -ве́яны; зак., каго-што.

1. Абадзьмуць паветранай плынню.

Ветрык абвеяў калоссе.

2. Абарваць, абтрэсці (пра лісце, пялёсткі і пад.).

Моцны вецер абвеяў сухое лісце.

3. Абсыпаць чым-н.

Падарожнага абвеяла (безас.) снегам.

|| незак. абвява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і абве́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абве́йвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да абвейваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обве́ивать несов., с.-х. абве́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абве́ў, ‑веву, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвяваць, абвейваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

опа́хивать​II несов.

1. (обдавать струёй чего-л.) абве́йваць;

2. (махая чем-л., создавать движение воздуха) прост. абма́хваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)