абве́зены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абве́зены абве́зеная абве́зенае абве́зеныя
Р. абве́зенага абве́зенай
абве́зенае		 абве́зенага абве́зеных
Д. абве́зенаму абве́зенай абве́зенаму абве́зеным
В. абве́зены (неадуш.)
абве́зенага (адуш.)		 абве́зеную абве́зенае абве́зеныя (неадуш.)
абве́зеных (адуш.)
Т. абве́зеным абве́зенай
абве́зенаю		 абве́зеным абве́зенымі
М. абве́зеным абве́зенай абве́зеным абве́зеных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абве́зены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абве́зены абве́зеная абве́зенае абве́зеныя
Р. абве́зенага абве́зенай
абве́зенае		 абве́зенага абве́зеных
Д. абве́зенаму абве́зенай абве́зенаму абве́зеным
В. абве́зены (неадуш.)
абве́зенага (адуш.)		 абве́зеную абве́зенае абве́зеныя (неадуш.)
абве́зеных (адуш.)
Т. абве́зеным абве́зенай
абве́зенаю		 абве́зеным абве́зенымі
М. абве́зеным абве́зенай абве́зеным абве́зеных

Кароткая форма: абве́зена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абве́зены в разн. знач. обвезённый; см. абве́зці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абве́зены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абвезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обвезённый абве́зены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)