абва́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абва́льны абва́льная абва́льнае абва́льныя
Р. абва́льнага абва́льнай
абва́льнае		 абва́льнага абва́льных
Д. абва́льнаму абва́льнай абва́льнаму абва́льным
В. абва́льны (неадуш.)
абва́льнага (адуш.)		 абва́льную абва́льнае абва́льныя (неадуш.)
абва́льных (адуш.)
Т. абва́льным абва́льнай
абва́льнаю		 абва́льным абва́льнымі
М. абва́льным абва́льнай абва́льным абва́льных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абва́льны, ‑ая, ‑ае.

Вялікай сілы, здольны абваліць, паваліць што‑н. То там, то тут наваколле ўздрыгвала ад моцных абвальных выбухаў бомб. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абва́л, -у, м.

1. Падзенне будынка і пад. або часткі якой-н. вялікай масы.

А. сцяны.

А. на шахце.

2. Снежная лавіна або абломкі скал, камяні, якія абрушваюцца з гор.

А. у гарах.

|| прым. абва́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обва́льный абва́льны;

обва́льный дефици́т абва́льны дэфіцы́т;

обва́льная престу́пность абва́льная злачы́ннасць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)