абвала́кванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абвала́кванне
Р. абвала́квання
Д. абвала́кванню
В. абвала́кванне
Т. абвала́кваннем
М. абвала́кванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абвала́кванне ср., см. абвалака́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвала́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвалакваць — абвалачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обвола́кивание

1. абклада́нне, -ння ср.; засціла́нне, -ння ср.;

2. мед. заця́гванне, -ння ср., абвалака́нне, -ння ср., абвала́кванне, -ння ср.; см. обвола́кивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)