абвалака́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абвалака́нне
Р. абвалака́ння
Д. абвалака́нню
В. абвалака́нне
Т. абвалака́ннем
М. абвалака́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абвалака́нне ср. обвола́кивание; см. абвалака́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвалака́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвалакаць — абвалачы, абвалакацца — абвалачыся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвала́кванне ср., см. абвалака́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обвола́кивание

1. абклада́нне, -ння ср.; засціла́нне, -ння ср.;

2. мед. заця́гванне, -ння ср., абвалака́нне, -ння ср., абвала́кванне, -ння ср.; см. обвола́кивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)