абва́жыцца, -жуся, -жышся, -жыцца (разм.).

Памыліцца не ў сваю карысць пры ўзважванні чаго-н.

|| незак. абва́жвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абва́жыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абва́жуся абва́жымся
2-я ас. абва́жышся абва́жыцеся
3-я ас. абва́жыцца абва́жацца
Прошлы час
м. абва́жыўся абва́жыліся
ж. абва́жылася
н. абва́жылася
Загадны лад
2-я ас. абва́жся абва́жцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час абва́жыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абва́жыцца сов. обве́ситься

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абва́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.

Памыліцца не ў сваю карысць пры ўзважванні чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абва́жвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абважыцца.

2. Зал. да абважваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обве́ситься​I сов., разг. (обмануться в весе) абва́жыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абва́жвацца несов., возвр., страд. обве́шиваться; см. абва́жыцца, абва́жыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)