аббе́гчы, -бягу́, -бяжы́ш, -бяжы́ць; -бяжы́м, -бежыце́, -бягу́ць; -бег, -гла; -бяжы́; -бе́ганы; зак., каго-што.

Тое, што і абабегчы.

|| незак. аббяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аббе́гчы

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аббягу́ аббяжы́м
2-я ас. аббяжы́ш аббежыце́
3-я ас. аббяжы́ць аббягу́ць
Прошлы час
м. аббе́г аббе́глі
ж. аббе́гла
н. аббе́гла
Загадны лад
2-я ас. аббяжы́ аббяжы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час аббе́гшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аббе́гчы сов., разг., см. абабе́гчы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аббе́гчы, ‑бягу, ‑бяжыш, ‑бяжыць; ‑бяжым, ‑бежыце; зак., каго-што.

Тое, што і абабегчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аббяга́ць гл. аббегаць, аббегчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аббяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аббегчы, аббегаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абго́цаць

‘аббегчы, абскакаць, абысці што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абго́цаю абго́цаем
2-я ас. абго́цаеш абго́цаеце
3-я ас. абго́цае абго́цаюць
Прошлы час
м. абго́цаў абго́цалі
ж. абго́цала
н. абго́цала
Загадны лад
2-я ас. абго́цай абго́цайце
Дзеепрыслоўе
прош. час абго́цаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Абго́цаць ’аббегчы, абскакаць, абысці’ (Нас., Бяльк.) да гукапераймальнага гоц‑гоц.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Абма́х, абмашка ’памылка’ (Нас., Др.-Падб., Гарэц., Бяльк., Юрч., Касп., Яўс.), абмахівацца ’памыляцца’ (Нас.), абмахнуцца ’памыліцца’ (Бяльк.). Параўн. абмахаць, абмахнуць ’аббегчы, хутка абысці’ (Нас., Бяльк.). Параўн. рус. промах, а з словаўтваральна-семантычнага боку бел. абвіхнуцца ’памыліцца’ (гл.). Магчыма, створана на аснове апошняй формы кантамінацыйным шляхам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)