абаро́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абаро́нны абаро́нная абаро́ннае абаро́нныя
Р. абаро́ннага абаро́ннай
абаро́ннае		 абаро́ннага абаро́нных
Д. абаро́ннаму абаро́ннай абаро́ннаму абаро́нным
В. абаро́нны (неадуш.)
абаро́ннага (адуш.)		 абаро́нную абаро́ннае абаро́нныя (неадуш.)
абаро́нных (адуш.)
Т. абаро́нным абаро́ннай
абаро́ннаю		 абаро́нным абаро́ннымі
М. абаро́нным абаро́ннай абаро́нным абаро́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абаро́нны оборо́нный; (предназначенный, служащий для защиты — ещё) защи́тный; (предназначенный для обороны — ещё) оборони́тельный;

~нная прамысло́васць — оборо́нная промы́шленность;

а. раён — оборони́тельный райо́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абаро́нны, ‑ая, ‑ае.

Які звязаны з абаронай, задавальняе патрэбы абароны. Абаронная магутнасць краіны. Абароннае значэнне. Абаронная прамысловасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абаро́на, -ы, ж.

1. гл. абараніць.

2. Сукупнасць сродкаў, неабходных для адпору ворагу.

Мацаваць абарону краіны.

3. Сістэма абарончых збудаванняў.

Прарваць абарону ворага.

4. Абарончы бок у судовым працэсе, у гульні.

Сведкі абароны.

Гуляць у абароне.

|| прым. абаро́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вае́нна-абаро́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вае́нна-абаро́нны вае́нна-абаро́нная вае́нна-абаро́ннае вае́нна-абаро́нныя
Р. вае́нна-абаро́ннага вае́нна-абаро́ннай
вае́нна-абаро́ннае		 вае́нна-абаро́ннага вае́нна-абаро́нных
Д. вае́нна-абаро́ннаму вае́нна-абаро́ннай вае́нна-абаро́ннаму вае́нна-абаро́нным
В. вае́нна-абаро́нны (неадуш.)
вае́нна-абаро́ннага (адуш.)		 вае́нна-абаро́нную вае́нна-абаро́ннае вае́нна-абаро́нныя (неадуш.)
вае́нна-абаро́нных (адуш.)
Т. вае́нна-абаро́нным вае́нна-абаро́ннай
вае́нна-абаро́ннаю		 вае́нна-абаро́нным вае́нна-абаро́ннымі
М. вае́нна-абаро́нным вае́нна-абаро́ннай вае́нна-абаро́нным вае́нна-абаро́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дзот, -а, М дзо́це, мн. -ы, -аў, м.

Умацаваны абаронны агнявы пункт у выглядзе зямлянкі.

Па дзотах праціўніка несціхана садзілі гарматы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

оборо́нный абаро́нны;

оборо́нный промы́шленность абаро́нная прамысло́васць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іму́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Абаронны, ахоўны. Імунная сываратка.

2. Неўспрымальны да яду, да заражэння чым‑н. Імунная ўласцівасць арганізма.

[Ад лац. immunis — свабодны ад чаго‑н., некрануты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оборони́тельный

1. абаро́нчы;

оборони́тельная та́ктика абаро́нчая та́ктыка;

2. (предназначенный для обороны) абаро́нны;

оборони́тельное сооруже́ние абаро́ннае збудава́нне;

оборони́тельный райо́н абаро́нны раён;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шматнацыяна́льны, ‑ая, ‑ае.

У склад якога ўваходзяць многія нацыі, народнасці; прадстаўлены многімі нацыямі, народнасцямі. Першая ў свеце шматнацыянальная дзяржава працоўных вырасла ў магутную дзяржаву, якая мае несакрушальны палітычны, эканамічны і абаронны патэнцыял. Машэраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)