абані́раванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абані́раванне
Р. абані́равання
Д. абані́раванню
В. абані́раванне
Т. абані́раваннем
М. абані́раванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абані́раванне ср., уст. абони́рование

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абані́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абаніраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абані́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што.

Набываць (набыць) права карыстання чым-н. на пэўны тэрмін.

А. ложу ў тэатры.

|| наз. абані́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абони́рование абані́раванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)