абадра́ны, -ая, -ае (разм.).

1. Падраны, пашарпаны.

Абадраныя сцены.

2. Абдрапаны кіпцюрамі.

А. твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абадра́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абадра́ны абадра́ная абадра́нае абадра́ныя
Р. абадра́нага абадра́най
абадра́нае		 абадра́нага абадра́ных
Д. абадра́наму абадра́най абадра́наму абадра́ным
В. абадра́ны (неадуш.)
абадра́нага (адуш.)		 абадра́ную абадра́нае абадра́ныя (неадуш.)
абадра́ных (адуш.)
Т. абадра́ным абадра́най
абадра́наю		 абадра́ным абадра́нымі
М. абадра́ным абадра́най абадра́ным абадра́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абадра́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абадра́ны абадра́ная абадра́нае абадра́ныя
Р. абадра́нага абадра́най
абадра́нае		 абадра́нага абадра́ных
Д. абадра́наму абадра́най абадра́наму абадра́ным
В. абадра́ны (неадуш.)
абадра́нага (адуш.)		 абадра́ную абадра́нае абадра́ныя (неадуш.)
абадра́ных (адуш.)
Т. абадра́ным абадра́най
абадра́наю		 абадра́ным абадра́нымі
М. абадра́ным абадра́най абадра́ным абадра́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абадра́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абадра́ны абадра́ная абадра́нае абадра́ныя
Р. абадра́нага абадра́най
абадра́нае		 абадра́нага абадра́ных
Д. абадра́наму абадра́най абадра́наму абадра́ным
В. абадра́ны (неадуш.)
абадра́нага (адуш.)		 абадра́ную абадра́нае абадра́ныя (неадуш.)
абадра́ных (адуш.)
Т. абадра́ным абадра́най
абадра́наю		 абадра́ным абадра́нымі
М. абадра́ным абадра́най абадра́ным абадра́ных

Кароткая форма: абадра́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абадра́ны

1. прич. обо́дранный;

2. прич. оцара́панный;

3. прич. очёсанный;

4. прич., разг. обо́дранный, обо́бранный;

1-4 см. абадра́ць;

5. прил. обтрёпанный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абадра́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад абадраць.

2. у знач. прым. Падраны, пашарпаны. Ад усяго пакоя, ад абадраных сцен, аблупленай столі, разбітай шыбы ў акне аддае холадам пустэчай. Галавач. // У зношаным, падраным адзенні. Ледзь брыдзе па вуліцы шэры натоўп, абадраных, дашчэнту знясіленыя людзей. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абдра́паны, -ая, -ае (разм.).

Пакрыты драпінамі, абадраны.

Абдрапаныя рукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абдзёрты, см. абадра́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оцара́пнутый абадра́ны, абдзёрты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обша́рпанный прич., прил. абшарпа́ны, абадра́ны, абдзёрты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)