абагну́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абагну́ты |
абагну́тая |
абагну́тае |
абагну́тыя |
| Р. |
абагну́тага |
абагну́тай абагну́тае |
абагну́тага |
абагну́тых |
| Д. |
абагну́таму |
абагну́тай |
абагну́таму |
абагну́тым |
| В. |
абагну́ты (неадуш.) абагну́тага (адуш.) |
абагну́тую |
абагну́тае |
абагну́тыя (неадуш.) абагну́тых (адуш.) |
| Т. |
абагну́тым |
абагну́тай абагну́таю |
абагну́тым |
абагну́тымі |
| М. |
абагну́тым |
абагну́тай |
абагну́тым |
абагну́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абагну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абагну́ты |
абагну́тая |
абагну́тае |
абагну́тыя |
| Р. |
абагну́тага |
абагну́тай абагну́тае |
абагну́тага |
абагну́тых |
| Д. |
абагну́таму |
абагну́тай |
абагну́таму |
абагну́тым |
| В. |
абагну́ты (неадуш.) абагну́тага (адуш.) |
абагну́тую |
абагну́тае |
абагну́тыя (неадуш.) абагну́тых (адуш.) |
| Т. |
абагну́тым |
абагну́тай абагну́таю |
абагну́тым |
абагну́тымі |
| М. |
абагну́тым |
абагну́тай |
абагну́тым |
абагну́тых |
Кароткая форма: абагну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абагну́ты в разн. знач. обо́гнутый; см. абагну́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абагну́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад абагнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
обо́гнутый
1. абагну́ты;
2. абміну́ты, або́йдзены, аб’е́ханы; см. обогну́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)