абагна́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абганю́ся |
абго́німся |
| 2-я ас. |
абго́нішся |
абго́ніцеся |
| 3-я ас. |
абго́ніцца |
абго́няцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абагна́ўся |
абагна́ліся |
| ж. |
абагна́лася |
| н. |
абагна́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
абгані́ся |
абгані́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
абагна́ўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абагна́цца (от кого) сов., разг. отби́ться; отогна́ться;
тут жа ад саба́к не а. — здесь же от соба́к не отби́ться;
ад камаро́ў не а. — от комаро́в не отогна́ться (не отби́ться)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абагна́цца, абганюся, абгонішся, абгоніцца; заг. абганіся; зак. (звычайна з адмоўем «не»).
Абараніцца ад каго‑н., хто назойліва спрабуе напасці (часцей пра жывёл, насякомых). Не абагнацца ад сабак. (У беспрыназоўнікавых канструкцыях з адмоўем выступае таксама ў значэнні мноства). У лесе камароў — не абагнацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абганя́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
1. Незак. да абагнацца.
2. Зал. да абганяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)