абавя́зак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абавя́зак абавя́зкі
Р. абавя́зку абавя́зкаў
Д. абавя́зку абавя́зкам
В. абавя́зак абавя́зкі
Т. абавя́зкам абавя́зкамі
М. абавя́зку абавя́зках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

днява́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак. (разм.).

Выконваць абавязкі днявальнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апяку́нства, -а, н.

Абавязкі апекуна.

Узяць дзяцей пад сваё а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жрэ́цтва, -а, н.

1. Заняткі, абавязкі жраца.

2. зб. Саслоўе жрацоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

судзе́йстваваць, -твую, -твуеш, -твуе; -твуй; незак. (спец.).

Выконваць абавязкі суддзі (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

и.о. (исполня́ющий обя́занности) в.а. (выко́нваючы абавя́зкі).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кура́тарскі кура́торский;

~кія абавя́зкі — кура́торские обя́занности

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забавя́зваць

‘ускладаць на каго-небудзь якія-небудзь абавязкі’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. забавя́зваю забавя́зваем
2-я ас. забавя́зваеш забавя́зваеце
3-я ас. забавя́звае забавя́зваюць
Прошлы час
м. забавя́зваў забавя́звалі
ж. забавя́звала
н. забавя́звала
Загадны лад
2-я ас. забавя́звай забавя́звайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час забавя́зваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

асісці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак., каму (спец.).

Выконваць абавязкі асістэнта (у 1 знач.).

А. прафесару.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

служа́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Жанчына, якая выконвае абавязкі слугі (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)