абабра́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абабра́ны абабра́ная абабра́нае абабра́ныя
Р. абабра́нага абабра́най
абабра́нае		 абабра́нага абабра́ных
Д. абабра́наму абабра́най абабра́наму абабра́ным
В. абабра́ны (неадуш.)
абабра́нага (адуш.)		 абабра́ную абабра́нае абабра́ныя (неадуш.)
абабра́ных (адуш.)
Т. абабра́ным абабра́най
абабра́наю		 абабра́ным абабра́нымі
М. абабра́ным абабра́най абабра́ным абабра́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абабра́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абабра́ны абабра́ная абабра́нае абабра́ныя
Р. абабра́нага абабра́най
абабра́нае		 абабра́нага абабра́ных
Д. абабра́наму абабра́най абабра́наму абабра́ным
В. абабра́ны (неадуш.)
абабра́нага (адуш.)		 абабра́ную абабра́нае абабра́ныя (неадуш.)
абабра́ных (адуш.)
Т. абабра́ным абабра́най
абабра́наю		 абабра́ным абабра́нымі
М. абабра́ным абабра́най абабра́ным абабра́ных

Кароткая форма: абабра́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абабра́ны разг.

1. обо́бранный;

2. очи́щенный, облу́пленный;

3. обо́бранный;

1-3 см. абабра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абабра́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абабраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обо́бранный

1. абабра́ны, мног. паабіра́ны;

2. абабра́ны, мног. паабіра́ны, абадра́ны, мног. паабдзіра́ны; см. обобра́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абабра́ць, абабяру́, абабярэ́ш, абабярэ́; абабяро́м, абабераце́, абабяру́ць; абабяры́; абабра́ны; зак.

1. што. Зняць, сабраць плады з чаго-н.

А. агрэст з куста.

2. каго-што. Абакрасці, забраць усё, што ёсць.

Суседа абабралі да ніткі.

3. што. Зняць лушпінне з чаго-н.

А. бульбіну.

|| незак. абабіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абабіра́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

облу́пленный

1. аблу́плены, мног. пааблу́пліваны, абадра́ны, абдзёрты, мног. паабдзіра́ны;

2. абабра́ны, мног. паабіра́ны, абадра́ны, мног. паабдзіра́ны; см. облупи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

очи́щенный

1. ачы́шчаны, мног. паачышча́ны;

2. (от кожуры) абабра́ны, мног. паабіра́ны; (о моркови и т. п. — ещё) аскрэ́бены, мног. пааскраба́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)