аа́зісны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аа́зісны |
аа́зісная |
аа́зіснае |
аа́зісныя |
| Р. |
аа́зіснага |
аа́зіснай
аа́зіснае |
аа́зіснага |
аа́зісных |
| Д. |
аа́зіснаму |
аа́зіснай |
аа́зіснаму |
аа́зісным |
| В. |
аа́зісны (неадуш.)
аа́зіснага (адуш.) |
аа́зісную |
аа́зіснае |
аа́зісныя (неадуш.)
аа́зісных (адуш.) |
| Т. |
аа́зісным |
аа́зіснай
аа́зіснаю |
аа́зісным |
аа́зіснымі |
| М. |
аа́зісным |
аа́зіснай |
аа́зісным |
аа́зісных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аа́зісны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да аазіса. Аазісная расліннасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аа́зіс, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Месца ў пустыні, дзе ёсць вада і расліннасць.
Зялёны а. у моры пяскоў.
2. Аб чым-н., што з’яўляецца прыемным выключэннем на агульным фоне (перан.).
Культурны а.
|| прым. аа́зісны, -ая, -ае.
Аазісная расліннасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)