зацьмі́ць, -млю́, -мі́ш, -мі́ць; зак., каго-што.
1. Засланіўшы сабой, зрабіць нябачным.
Хмары зацьмілі сонца.
2. перан. Перавысіць у якіх-н. адносінах.
З. усіх непараўнанай прыгажосцю.
|| незак. зацьмява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зве́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак.
1. з чым. Зрабіць зверку, праверыць што-н. па якіх-н. крыніцах.
З. са слоўнікам.
2. Тое, што і зняверыцца (разм.).
|| незак. звяра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пары́ў, -ы́ву, мн. -ы́вы, -ы́ваў, м.
1. Раптоўнае рэзкае ўзмацненне (пра вецер).
2. Моцнае імгненнае праяўленне якога-н. пачуцця; душэўны ўздым, які суправаджаецца імкненнем зрабіць што-н.
Працоўны п.
Наступальны п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
асвяці́ць², асвячу́, асвя́ціш, асвя́ціць; асвя́цім, асвя́ціце, асвя́цяць; асвячо́ны; зак., што.
1. гл. свяціць².
2. перан. Зрабіць свяшчэнным, ушанаваць (высок.).
|| незак. асвяча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. асвячэ́нне, -я, н. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ашаламі́ць, -ламлю́, -ло́міш, -ло́міць; -ло́млены; зак., каго-што.
1. Задурыць галаву.
Несціханы лямант ашаламіў галаву.
2. Надта здзівіць, азадачыць, зрабіць моцнае ўражанне.
Нечаканая тэлеграма ашаламіла яго.
|| незак. ашаламля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аддары́ць, -дару́, -до́рыш, -до́рыць; -до́раны; зак., каму (разм.).
1. Зрабіць каму-н. падарунак у адказ на атрыманы.
2. перан. Аддзякаваць, адплаціць чым-н. за ласку, паслугу.
|| незак. аддо́рваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Ато́нне ’астатак, падонкі’ (Касп.). Рус. дыял. ото́нок, ото́ночка ’тонкая абалонка, шкарлупіна’. Няясна. Відаць, ад кораня тон‑ (тонкі) праз дзеяслоў, зафіксаваны ў Даля отонить ’зрабіць тонкім’ (з *otonьnьje). Магчыма, кантамінацыя з адонне (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Прыкасці́ць, прыкосці́ць ’зрабіць дрэнным, слабым, нікчэмным’ (ТС). Прэфіксальнае ўтварэнне ад касці́ць ’смяціць (на падлогу); псаваць’ (гл.), сюды ж касці́цца ’мучыцца, перабівацца’ з далейшым пашырэннем значэння. Беспрэфіксальныя дзеясловы ўзыходзяць да прасл. *kastiti (sę).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ранджу́га ’дзяруга’ (Бяльк.). Відавочна ад *раджуга, што варыянта да радзюга (гл.); штучная назалізацыя, характэрная для некаторых гаворак усходу Беларусі, магчыма звязана з жаданнем зрабіць больш “культурнымі” некаторыя вясковыя словы, параўн. рамбіна (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нарэ́з м.
1. -зу (действие) наре́зка ж.; нареза́ние ср.;
2. -за в разн. знач. наре́з;
зрабі́ць н. — сде́лать наре́з;
н. зямлі́ — ист. наре́з земли́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)