падгла́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

1. Зрабіць больш гладкім. [Нупрэй] узяў у дзеда сякерку, высек дзве сухія лёгкія жардзіны, падгладзіў іх. Колас.

2. Разм. Зрабіць сыцейшым, падкарміць. [Мацвей:] — У мяне свінні, на яго ліха, не вядуцца: падгладзіш крыху, то возьме і прыхварэе. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размякчы́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.

1. Зрабіць мяккім. Размякчыць пластылін. Размякчыць смалу.

2. перан. Прывесці ў стан расчуленасці, зрабіць ласкавым, добрым. Пісьмо было поўна ласкавых слоў і гэта таксама было новым для Зынгі, размякчыла яго, зрабіла падобным да дзіцяці... Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вакцынава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., каго.

Спец. Зрабіць (рабіць) засцерагальнае прышчапленне шляхам увядзення вакцыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інвентарызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Зрабіць (рабіць) інвентарызацыю. Інвентарызаваць кнігі. Інвентарызаваць маёмасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асуча́сніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Зрабіць такім, які больш адпавядаў бы духу сучаснасці. Асучасніць п’есу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азло́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; заг. азлабі; зак., каго-што.

Зрабіць злосным, зласліва настроіць да ўсяго навакольнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загусці́ць, ‑гушчу, ‑гусціш, ‑гусціць; зак., што.

Разм. Зрабіць густым або занадта густым. Загусціць цеста. Загусціць пасевы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зажа́ць, ‑жну, ‑жнеш, ‑жне; ‑жнём, ‑жняце, ‑жнуць; зак., што і без дап.

Пачаць жаць; зрабіць зажынкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заканспірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Зрабіць тайным, капспіратыўным. Заканспіраваць сваю дзейнасць. Заканспіраваць падпольную арганізацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залужы́ць, ‑лужу, ‑лужыш, ‑лужыць; зак., што.

Спец. Зрабіць лугам, ператварыць што‑н. у луг. Залужыць балота.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)