папячы́цель, ‑я,
1. Той, хто ажыццяўляе папячыцельства (у 1 знач.)
2. У дарэвалюцыйны час — службовая асоба, якая кіравала некаторымі ўстановамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папячы́цель, ‑я,
1. Той, хто ажыццяўляе папячыцельства (у 1 знач.)
2. У дарэвалюцыйны час — службовая асоба, якая кіравала некаторымі ўстановамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
парава́ць, ‑руе;
Вылучаць пару.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ашмо́ткі, ‑аў;
Тое, што і ашмоцце.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перако́нанасць, ‑і,
Цвёрдая ўпэўненасць у чым‑н.; перакананасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бамбардзіро́ўшчык, ‑а,
1. Ваенны самалёт, прызначаны для разбурэння чаго‑н. з паветра.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ва́бны, ‑ая, ‑ае.
Які вабіць, зачароўвае сваім выглядам, цягне да сябе; прывабны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́паць, ‑і,
Асадак дыму; сажа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
авіе́тка, ‑і,
Устарэлая назва лёгкага (звычайна аднамеснага) самалёта з рухавіком малой сілы.
[Фр. aviette.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адгало́ссе, ‑я,
Тое, што і адгалосак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адлётны, ‑ая, ‑ае.
Які адлятае на новае месца; пералётны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)