стрэптацы́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Лекавы сродак, які выкарыстоўваецца пры стрэптакокавых захворваннях.

[Ад слова стрэпта (кок) і лац. caedere — забіваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэнагра́ма, ‑ы, ж.

Запіс прамовы, лекцыі пры дапамозе стэнаграфіі. Стэнаграма выступлення дакладчыка.

[Ад грэч. stenos — вузкі, цесны і gramma — пісьмовы знак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сульфідзі́н, ‑у, м.

Лекавы прэпарат, які ўжываецца пры лячэнні захворванняў, выкліканых кокамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сурдзі́на, ‑ы, ж.

Прыстасаванне, пры дапамозе якога аслабляецца гук у музычных інструментах.

[Фр. sourdine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схво́снуцца, ‑нецца; зак.

Разм. Злучыцца, пераплесціся пры рэзкім сустрэчным руху. Вяроўкі схвоснуліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трафарэ́ціць, ‑рэчу, ‑рэціш, ‑раніць; незак., што.

Спец. Размалёўваць, распісваць пры дапамозе трафарэта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарынгаскапі́я, ‑і, ж.

Спец. Агляд глоткі і зева пры дапамозе спецыяльнага люстэрка.

[Ад грэч. pharynx — глотка і skopeō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарэ́йтар, ‑а, м.

Кучар, які сядзіць на першым кані пры запрэжцы цугам.

[Ням. Vorreiter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фіш, ‑а, м.

Спец. Снасць на судне, пры дапамозе якой падымаецца якар.

[Ад англ. fish.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотато́к, ‑у, м.

Электрычны ток, які ўзнікае ў фотаэлеменце пры ўздзеянні святла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)