паве́рхня, -і,
1. Вонкавы бок
2. У матэматыцы: мяжа, якая аддзяляе геаметрычнае цела ад знешняй прасторы або іншага цела.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паве́рхня, -і,
1. Вонкавы бок
2. У матэматыцы: мяжа, якая аддзяляе геаметрычнае цела ад знешняй прасторы або іншага цела.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
све́дчанне, -я,
1. Паведамленне асобы пра тое, сведкай
2. Факты і рэчы, што з’яўляюцца пацвярджэннем
3. Дача паказанняў на судзе.
4. Афіцыйнае пацверджанне сапраўднасці
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
напрыме́шваць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Мяшаючы, дадаць у што‑н. нейкую колькасць
напрыме́шваць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Месячы, дадаць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
навымята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Вынесці многа
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
навыпро́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Выпрасіць многа
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
панамо́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Намалоць многа
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
панастрыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Настрыгчы многа
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
налапата́ць, ‑лапачу, ‑лапочаш, ‑лапоча;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
*Ашмалак, ошма́лок ’абгарэлы кусок ці канец, край
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вя́ліцца ’прагна хацець
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)